Dowódcy!
Po całym miesiącu świętowania niemieckiej precyzji w ofercie specjalnej Wierzchołek drzewa przyszedł czas na spróbowanie czegoś nowego. W tym wydaniu nad jakość techniczną przedłożymy czystą moc! Tak, przez kolejne dwa tygodnie skupimy się na radzieckich czołgach ciężkich!
Podążajcie gałęzią prowadzącą do IS-4 i korzystajcie ze wspaniałych zniżek oraz zwiększonych dochodów:
30% zniżki na zakup i o 30% większe dochody za bitwy stoczone następującymi radzieckimi pojazdami:
|
|
|
Wykorzystajcie tę okazję i zdobądźcie dodatkowe kredyty za walkę tymi ciężkimi bestiami lub kupcie je za 70% standardowej ceny!
Wszystkie wspomniane bonusy będą dostępne od 6:10 w sobotę, 15 marca, do 6:00 we wtorek, 1 kwietnia.
IS-4
Do boju? Chyba raczej do taranowania!
Osiągi w grze
IS-4 można opisać jako wszechstronny czołg o dobrych parametrach ogólnych. Największe wrażenie robi z pewnością jego działo, które cechuje się dużymi uszkodzeniami, stosunkowo dobrym czasem celowania i sporą penetracją. Co więcej, jak na radziecki czołg jest całkiem celne. Nie dajcie się jednak zwieść – jeśli chodzi o celność, radzieckie standardy znacznie różnią się od tego, do czego mogliście przywyknąć, grając maszynami innych państw. Kiedy mówimy „całkiem celne jak na radzieckie standardy”, mamy na myśli „niezbyt celne” wedle standardów amerykańskich albo „kawał złomu” wedle niemieckich. Dlatego jeśli chcecie zdobyć ten pojazd, porzućcie marzenia o zostaniu drużynowymi snajperami.
Kolejnym mocnym punktem tego czołgu jest pancerz. Mimo tego, że przednia płyta ma tylko 140 mm, jest bardzo dobrze nachylona. Oznacza to, że efektywna grubość pancerza jest znacznie większa niż na papierze, i istnieje spora szansa na odbicie pocisków. Warto też zwrócić uwagę na fakt, że również boki tego pojazdu są bardzo dobrze opancerzone, osiągając łącznie 160 mm grubości – bardzo przydatna cecha w ogniu walki. Najmocniejszym punktem pojazdu jest jednak jego doskonała wieża: nie tylko jest ciężko opancerzona z każdej strony, lecz także mocno nachylona z przodu, co czyni ją bardzo trudną do przebicia.
Jak wiecie, nie ma czołgów wolnych od wad, a IS-4 nie jest wyjątkiem. Jednym z najsłabszych punktów tego pojazdu jest kiepska mobilność. Czołg słabo przyspiesza, a szybkość obrotu kadłuba jest po prostu okropna. Jakby tego było mało, mimo że górna płyta zapewnia całkiem dobrą ochronę, na dolnej nie można polegać – jest całkiem spora i bardzo łatwa do przebicia. Oprócz tego przebicie przedniego pancerza często kończy się źle dla kierowcy. Nie trzeba mówić, że może to powodować sporo komplikacji, zwłaszcza podczas obrony przed bardziej mobilnym przeciwnikiem.
Ogólnie rzecz biorąc, IS-4 jest czołgiem uniwersalnym, który spisuje się całkiem nieźle, ale żadna z jego cech go nie wyróżnia. Oznacza to, że nie jest najłatwiejszy do opanowania i może wywoływać sporą frustrację, dlatego – jak zawsze – kluczem do zwycięstwa jest taktyka.
Taktyka
IS-4 można opisać jako podręcznikowy przykład pojazdu do walki w pierwszej linii. Jego rola na polu bitwy jest bardzo sztywna i wszelkie próby improwizacji najprawdopodobniej skończą się spektakularną katastrofą. Czołg jest zbyt niecelny na snajpera i zbyt wolny na flankowanie. Oznacza to, że nigdy nie będzie spisywał się dobrze, jeśli nie będziecie używać go jako czystego, pancernego szturmowca lub obrońcy pierwszej linii. Dlatego właśnie, przystępując do walki w IS-4, musicie przyjąć rolę drużynowego młota – twardej, prostej i brutalnej broni, która istnieje tylko po to, by zmiażdżyć i zniszczyć nieprzyjaciela czystą siłą. Waszym niekwestionowanym obowiązkiem jest nawiązanie bezpośredniego kontaktu z wrogiem, walka z bliska, przełamywanie obrony przeciwnika i obrona strategicznych pozycji. Jeżeli nie będziecie zachowywać się odpowiednio, będziecie ciężarem dla drużyny i najprawdopodobniej jednym z głównych powodów jej porażki. Miejsce IS-4 jest zawsze na pierwszej linii frontu. Zawsze.
Znajdowanie się na właściwym miejscu o właściwym czasie nie zawsze jednak wystarczy, by być skutecznym. Mając na uwadze słabe i silne strony pojazdu, musicie dostosować Wasze zachowanie podczas bitwy. Przede wszystkim musicie chronić dolną płytę, gdyż jest ona największą słabością Waszego czołgu. Dlatego też taktyka chowania kadłuba powinna być Waszym podstawowym manewrem – znajdźcie kupkę gruzu, wrak lub głaz i wykorzystajcie je jako tarczę, która osłoni dolną płytę. Wjechanie w głęboki krater po wybuchu również będzie skuteczne. Jeżeli nie ma w pobliżu nic, co dałoby się wykorzystać w tym celu, ustawcie czołg pod kątem do nadlatujących pocisków. W ten sposób zwiększycie szansę na ich odbicie i uniknięcie uszkodzeń. Zależnie od sytuacji, skuteczne może okazać się także ruszanie kadłubem, ponieważ utrudni to wrogowi celowanie.
Silny boczny pancerz pozwala również na skuteczne korzystanie z techniki drapania boków (side scraping). Podjedźcie do jakiegoś dużego obiektu, np. do domu czy wielkiego głazu, i dotknijcie jego powierzchni przodem pojazdu. Teraz ustawcie się nieco pod kątem tak, aby tył pojazdu odrobinę wystawał z jednej ze stron osłony, i odjedźcie kawałek. Jeżeli zrobicie to właściwie, przednie płyty pozostaną osłonięte przez dom/kamień, a Wy ciągle będziecie mogli strzelać do wrogów znajdujących się z przodu. Chociaż taktyka ta zostawia odsłoniętą zarówno wieżę, jak i boki, kadłub jest ustawiony pod bardzo dużym kątem do wroga. To oznacza, że każdy nadlatujący pocisk będzie miał dużą szansę na odbicie się lub zostanie zaabsorbowany przez zawieszenie. Ponieważ Wasza wieża jest bardzo dobrze opancerzona, jej również nie będzie łatwo uszkodzić. Oto, jak wygląda ten manewr w praktyce:
Wskazówki: Niektórzy z doświadczonych graczy używają nieco zmodyfikowanej wersji tego manewru podczas jazdy IS-4, którą można opisać jako „odwrócony side scraping”. Zasadnicza różnica między obiema wersjami polega na tym, że za osłoną ustawiacie nie przód, a tył pojazdu. Ponieważ wieża IS-4 znajduje się z przodu, standardowe drapanie boków zapewnia raczej ograniczone pole ostrzału z przodu. Odwrócenie czołgu umiejscawia wieżę z tyłu, co znacząco zwiększa pole ostrzału bez negatywnego wpływu na kąt, pod jakim ustawiacie kadłub. Po prostu zachowujecie się jak czołg z wieżą montowaną z tyłu kadłuba.
WAŻNE: Pamiętajcie, że manewr ten jest bardzo trudny i niebywale ryzykowny. Jeżeli nie ustawicie się odpowiednio, możecie odsłonić wrogowi tył pojazdu. Tył jest najbardziej wrażliwą częścią każdego czołgu, dlatego odsłaniając go podczas walki w pierwszej linii, ryzykujecie natychmiastowe zniszczenie. Jeżeli nie opanowaliście jeszcze dobrze walki IS-4, radzimy NIE próbować odwróconego side scrapingu.
W celu zmaksymalizowania skuteczności na polu bitwy radzimy zamontować następujące wyposażenie:
 |
 |
 |
||
| Ulepszona wentylacja (klasa 3) |
Mechanizm dosyłający do dział dużego kalibru |
Stabilizator pionowy Mk2 |
Ponieważ IS-4 jest czołgiem uniwersalnym, najlepiej będzie zainstalować na nim wyposażenie, które poprawi jego ogólne osiągi – wentylację dla umiejętności załogi, mechanizm dosyłający dla szybkostrzelności i stabilizator w celu poprawienia celności podczas dynamicznej walki.
Warto również wyszkolić następujące umiejętności i atuty załogi:
| Dowódca/Radiooperator |  |
 |
 |
|---|---|---|---|
| Celowniczy |  |
|
 |
| Kierowca | |
|
 |
| Ładowniczy | |
|
 |
Podobnie jak w przypadku wyposażenia, umiejętności załogi powinny być nastawione na ulepszenie ogólnych osiągów pojazdu. Braterstwo broni daje świetne rezultaty w połączeniu z ulepszoną wentylacją, zapewniając łącznie 10% premii do całkowitych osiągów pojazdu. Naprawa jest dla tego czołgu kluczowa, gdyż walka w pierwszej linii oraz „side-scrapping” narazi Wasz czołg na sporo uszkodzeń zawieszenia. Ponadto, czas potrzebny na zreperowanie uszkodzonej gąsienicy może decydować o przetrwaniu. Strzał z biodra oraz Gładka jazda pozwolą zwiększyć potencjał do walki w zwarciu, a Zastrzyk adrenaliny zapewni Wam dodatkową premię do czasu przeładowania po odniesieniu ciężkich uszkodzeń. Gotowość do oddania strzału przed przeciwnikiem w takich sytuacjach może być decydująca nie tylko dla Waszego przetrwania, lecz także dla wyniku całej bitwy. Na koniec Wszechstronność, która pozwoli Wam pozostać efektywnymi nawet wtedy, gdy jeden bądź kilku załogantów zostanie rannych. Biorąc pod uwagę, jak często ranny w IS-4 zostaje kierowca, atut ten może być bardzo użyteczny. Można go jednak zastąpić Naprawą, która zmaksymalizuje zdolności naprawy, jednocześnie minimalizując czas potrzebny na przywrócenie modułów do stanu używalności.
Jak zawsze traktujcie przedstawione zestawienie wyposażenia i umiejętności załogi jako sugestie. Nie bójcie się eksperymentować i wybrać to, co pozwoli Wam spisać się najlepiej.
Historia
Starzejąca się i będąca pod ogromną krytyką ze strony załóg z powodu niskiej mobilności i mechanicznej zawodności seria KV poddana została ulepszeniom projektowym. Wspomniane problemy zostały częściowo rozwiązane w konstrukcji czołgu KV-1S, który był lżejszy i szybszy. Wysokie koszty produkcji i przeciętne osiągi w walce sprawiły jednak, że radzieckie dowództwo było bliskie całkowitego zarzucenia programu produkcji czołgów ciężkich.
Bitwa pod Kurskiem w 1943 roku skłoniła Sowietów do zmiany priorytetów. W obliczu zagrożenia ze strony coraz większej mocy niemieckich czołgów, przede wszystkim Panther i Tiger I, radziecki przemysł czołgowy wznowił rozwój projektów KV-85 i KV-13, starając się ulepszyć rozkład pancerza i zwiększyć moc głównego działa. Po kilku modyfikacjach wyprodukowano prototyp IS-85, który wkrótce został dopuszczony do produkcji. Pojazd ten stał się czołgiem ciężkim IS-1.
Opracowano wiele wariantów, z których najpopularniejszym okazał się IS-2. Czołgi, które miały później stać się IS-3 i IS-4, opracowywane były równolegle. IS-4 charakteryzował się kadłubem podobnym do IS-2, ale nieco przedłużonym i wyposażonym w dodatkowy zestaw kół jezdnych. Cechował się także ulepszonym silnikiem i zwiększonym pancerzem. Ostatecznie jednak prędkość i mobilność okazały się niezadowalające i wyprodukowano tylko 200 takich maszyn. Większość z nich trafiła na rosyjski Daleki Wschód, zanim została stopniowo wycofana ze służby.
Materiały źródłowe:
