Dowódcy!
Idąc za ciosem poprzedniej oferty specjalnej z serii Wierzchołek drzewa, przez resztę miesiąca będziemy promować kolejnego ciężkiego jeźdźca apokalipsy! Bądź co bądź, bitwy na X poziomie nie są przeznaczone dla osób o wątłych nerwach. Podążajcie gałęzią prowadzącą do niszczyciela czołgów Jagdpanzer E 100 i korzystajcie ze wspaniałych zniżek oraz zwiększonych dochodów:
30% zniżki na zakup i o 30% większe dochody za bitwy stoczone następującymi niemieckimi pojazdami:
|
|
|
Wykorzystajcie okazję i zdobądźcie dodatkowe kredyty za walkę tymi nieustraszonymi niszczycielami czołgów lub kupcie je za 70% standardowej ceny!
Wszystkie wspomniane bonusy będą dostępne od 6:10 w sobotę, 15 lutego do 6:00 w sobotę, 1 marca.
Jadgpanzer E 100
Ten czołg wygląda na zmęczony. Czas na pigułkę nasenną kalibru 170 mm!
Osiągi w grze
Jagdpanzer E 100 to zdecydowanie ostatni pojazd, jaki chcielibyście napotkać podczas szturmu na linię frontu przeciwnika. Każdego, kto nie doceni tego niemieckiego kolosa, Jagdpanzer zmiecie bez większego wysiłku z pola bitwy, niczym irytującego insekta. Nieustępliwa góra stali jest wyposażona w ogromną armatę kalibru 17 cm, która jednym strzałem (lub maksymalnie dwoma) zniszczy każdy napotkany cel! Działo zadaje apokaliptycznie wysoką ilość uszkodzeń, a do tego jest wyjątkowo celne i zdolne przebić pancerz o grubości 299 mm, nawet jeśli strzelamy zwykłymi pociskami przeciwpancernymi. Można używać go jako skutecznej armaty snajperskiej, ale tak naprawdę w wielu sytuacjach wystarczy po prostu strzelić w kierunku przeciwnika, aby obrócić go w perzynę.
Niszczyciel został zbudowany na kadłubie czołgu E 100 i wyposażony w solidny pancerz, który odbije wiele nadlatujących pocisków, szczególnie jeśli ustawicie maszynę pod odpowiednim kątem. Ogromny ciężar pojazdu sprawia, że praktycznie nie da się go skutecznie staranować. Co zrobić, gdy widzicie, że w Waszą stronę pędzi pojazd przeciwnika? Wystarczy rozsiąść się wygodnie i czekać, aż malutki czołg złoży się jak harmonijka po uderzeniu w Wasz niszczyciel. Ponadto na bokach pojazdu zamontowano pancerz warstwowy, który zapewnia dodatkową ochronę przed pociskami odłamkowo-burzącymi, a także może całkowicie pochłonąć uszkodzenia spowodowane trafieniem.
Jagdpanzer E 100 to groźny pojazd, ale ma też wady, które równoważą jego ogromną moc niszczącą. Najbardziej oczywista z nich to wyjątkowo słaba mobilność. Jagdpanzer jest powolny. Nie przesadzimy, pisząc, że szybciej porusza się nawet ślimak. To samo można powiedzieć o czasie przeładowania. Możecie wystrzelić niewiele ponad dwa pociski na minutę – między strzałami mija wieczność! Ponadto słabe kąty wychyłu poziomego i pionowego działa mocno ograniczają repertuar taktycznych manewrów. To zmusza dowódców do ruszania pojazdem podczas śledzenia przeciwnika, co skutkuje rozproszeniem celownika! Szczyt tej depresyjnej listy zwieńcza wada charakterystyczna dla wielu niemieckich czołgów, czyli wysokie prawdopodobieństwo awarii i pożaru silnika w przypadku trafienia w dolną płytę. Brak gaśnicy jest równoznaczny z kandydaturą na zaszczytną rolę drużynowego ogniska.
Jagdpanzer E 100 ma wiele zalet, ale i tyle samo wad. Aby wykorzystać pełny potencjał tego pojazdu, należy przyjąć bardzo konkretny styl gry. Jak zawsze, kluczem do sukcesu jest zastosowanie odpowiedniej taktyki.
Taktyka
Jagdpanzer E 100 to doskonały pojazd do walki w miastach pełnych wąskich uliczek i hałd gruzu. Jeśli staniecie w wąskim przejściu i schowacie dolną płytę pojazdu za osłoną, staniecie się praktycznie niepokonaną przeszkodą dla przeciwników. W takiej sytuacji będą mieli nie lada orzech do zgryzienia, a oprócz tego zaryzykują znaczący spadek PW za każdym razem, gdy spróbują wyjazdu zza rogu i wycelowania w małą kopułą karabinu maszynowego. Kiedy pojazd znajduje się w pozycji z osłoniętym kadłubem, ta kopuła jest jedynym wrażliwym miejscem narażonym na atak frontalny. Niezwykle trudno ją trafić, ponieważ znajduje się w tylnej części wysokiej nadbudówki.
Jeśli nie możecie ukryć dolnej płyty, spróbujcie ułożyć ją pod kątem, gdy tylko zauważycie, że przeciwnik przygotowuje się do ostrzału. To Wasz największy słaby punkt — ale nawet i on odbije większość pocisków wystrzeliwanych z dział VIII poziomu. Jeśli jednak stajecie przeciwko pojazdom z tego samego poziomu, lepiej ustawić się trochę bardziej bokiem do strzelającego przeciwnika. Tak czy inaczej Wasz pojazd zostanie uszkodzony, ale przynajmniej zmniejszycie prawdopodobieństwo pożaru wskutek trafienia. Następnie koniecznie wycofajcie się w bezpieczniejsze miejsce.
Taktyka dotycząca walki na otwartym terenie jest bardzo prosta – nigdy nie wyjeżdżajcie na otwarty teren. Przenigdy! Wasz pojazd jest powolny i nieporadny, a jego ogromny kadłub zauważy każdy, choćby był na innym kontynencie. Brzmi znajomo? To praktycznie definicja idealnego celu dla artylerii. Jeśli dacie się zauważyć, z pewnością staniecie się faworytem artylerzystów przeciwnej drużyny, która na znak sympatii szybko zorganizuje Wam bilet w jedną stronę do garażu.
Gdy walczycie na otwartej mapie, trzymajcie się z dala od linii frontu i szukajcie jakiejkolwiek osłony. Jeśli jesteście pewni, że znaleźliście bezpieczne miejsce, w którym będziecie mogli przeładować lub schronić się przed ostrzałem artyleryjskim, zacznijcie wspierać swoją drużynę, strzelając do rozpoznanych pojazdów. Zmieniajcie swoje położenie dopiero wtedy, gdy macie pewność, że w okolicy nie ma przeciwników, a u Waszego boku znajduje się przynajmniej jeden sojusznik, który ochroni Was przed atakiem z flanki. Pamiętajcie, że nie macie wieży. Niektóre czołgi lekkie mogą pozbawić Was całej wytrzymałości, jeśli dostaną się na Wasz tył i będą miały odpowiednio dużo czasu.
Wskazówka: Warto pomyśleć o wyposażeniu czołgu w kilka pocisków odłamkowo-burzących. Ich duży kaliber sprawia, że siła zawartego w nich materiału wybuchowego jest porównywalna z niektórymi pociskami artyleryjskimi. W ten sposób będziecie mogli znacząco uszkodzić opancerzonych przeciwników, nawet jeśli ostrzelacie ich od przodu. Pociski odłamkowo-burzące przydadzą się również podczas walki z wieloma przeciwnikami w wąskich przesmykach. Siła wybuchu pocisków o takim kalibrze jest bardzo duża, więc jeśli odpowiednio wycelujecie swoje działo, wystarczy Wam jeden strzał, aby uszkodzić wiele nadjeżdżających pojazdów. Przy odrobinie szczęścia zdobędziecie medal Bombardier, który zwykle jest zarezerwowany dla artylerzystów.
Aby zmaksymalizować efektywność na polu bitwy, zalecamy montaż następującego wyposażenia:
 |
 |
 |
||
| Ulepszona wentylacja (klasa 3) | Mechanizm dosyłający dla dział dużego kalibru | Superciężka osłona przeciwodłamkowa |
Warto również wyszkolić następujące umiejętności i atuty załogi:
| Dowódca |  |
 |
 |
|---|---|---|---|
| Celowniczy |  |
|
|
| Kierowca |  |
|
|
| Radiooperator |  |
|
|
| Pierwszy ładowniczy |  |
|
|
| Drugi ładowniczy | |
|
|
Ta konfiguracja skróci horrendalnie długi czas przeładowania i zwiększy ogólną wydajność pojazdu. Aby dodatkowo zwiększyć szanse przeżycia, należy zastosować Czystość i porządek, co zmniejszy prawdopodobieństwo pożaru. Warto także ochronić pancerz przed pociskami artyleryjskimi i odłamkowo-burzącymi, montując superciężką osłonę przeciwodłamkową. Dodatkową zaletą osłony jest fakt, że zmniejsza ona również prawdopodobieństwo wyłączenia załoganta z gry. To bardzo atrakcyjna właściwość, ponieważ powinniście chronić obu swoich ładowniczych. Jeśli opanowaliście już pojazd i wiecie, gdzie można się schować przed gradem artyleryjskich pocisków, warto rozważyć demontaż superciężkiej osłony przeciwodłamkowej i zastąpienie jej lornetą polową. W ten sposób zwiększycie swój zasięg widzenia, co jest bardzo ważną cechą dla niszczycieli czołgów.
Jeśli zamierzacie ładować na przemian pociski odłamkowo-burzące i przeciwpancerne, warto wyszkolić w ładowniczych atuty Intuicja. W ten sposób zyskacie 34% szansy na natychmiastowe przełączenie między poszczególnymi typami pocisków i zaoszczędzicie sporo czasu na przeładowaniach. Jeśli nie jesteście tym zainteresowani, pomińcie Intuicję, wybierając zamiast niej atuty Bezpieczne magazynowanie oraz Zastrzyk adrenaliny dla poszczególnych ładowniczych.
Historia
Podczas gdy firma Porsche projektowała czołg superciężki Maus, producent Krupp również przystąpił do wyścigu, przedstawiając konkurencyjny projekt. Pojazd oparto na istniejących podzespołach, z nadzieją, że proponowana konstrukcja będzie praktyczniejsza w realizacji.
W projekcie zastosowano podzespoły z kadłuba czołgu Tiger II oraz silnika Maybach HL 230. Ze względu na niewystarczając moc silnika (który zastosowano wcześniej w serii czołgów Panther, gdzie jego moc również pozostawiała sporo do życzenia), zmniejszono grubość pancerza, a także zwężono i skrócono kadłub pojazdu.
Projektanci zamierzali wykorzystać wieżę z czołgu Maus, dzięki czemu pojazd zyskał charakterystyczny pseudonim: Tiger-Maus. Przedstawiona koncepcja była bardziej pragmatyczna od swojego konkurenta, ale Hitler ostatecznie zdecydował się na realizację bardziej złożonego technicznie Mausa. W efekcie Krupp otrzymał polecenie zaprzestania rozwoju pojazdu Tiger-Maus.
Dotychczasowe projekty zostały przekazane Adlerowi, który wykorzystał je do stworzenia pojazdów serii E. Mimo to Rzesza koncentrowała się na czołgu Maus, co znacznie utrudniło rozwój prototypu serii E. Do końca wojny zakończono jedynie sam kadłub, aczkolwiek stworzono wiele koncepcji opartych na czołgach serii E.
W 1944 roku w niemieckich szeregach powstał pomysł stworzenia superciężkiego niszczyciela czołgów wyposażonego w armatę kalibru 15 lub 17 cm. Czołgi Maus i E 100 były potencjalnymi kandydatami do procesu konwersji na niszczyciel czołgów.
Ostatecznie zdecydowano się wykorzystać E 100 zaprojektowany przez Adlera, ze względu na niezgodność techniczną planu z konstrukcją Mausa. W efekcie powstała koncepcja niszczyciela Jagdpanzer E 100. Wojna zaczęła jednak dobiegać końca przed rozpoczęciem produkcji pojazdu, a Adolf Hitler wydał rozkaz zaniechania dalszego rozwoju czołgów superciężkich.
Materiały źródłowe
Thomas L. Jents, Hilary Louis Doyle, Panzer Tracts No. 6-3 – Schwere Panzerkampfwagen Maus and E 100: Development and production from 1942 to 1945.
