Czołgiści,
W ten weekend ma miejsce rocznica jednej z najistotniejszych bitew II Wojny Światowej, bitwy o Monte Cassino. Czwarty i ostatni szturm polskich żołnierzy na górę Cassino miał miejsce 18 maja 1944 roku. Dzięki temu zwycięstwu droga do Rzymu została otworzona dla sił aliantów.
Od godziny 7:30 czasu polskiego w piątek 18 maja, do 7:00 we wtorek 22 maja będziecie mogli skorzystać z następujących zniżek:
50% zniżki na następujące pojazdy:
- M4 Sherman, amerykański czołg średni V tieru
- M10 Wolverine, amerykański niszczyciel czołgów V tieru
- M5 Stuart, amerykański czołg lekki IV tieru
- M7 Priest, amerykańskie działo samobieżne IV tieru
- PzKpfw IV, niemiecki czołg średni V tieru
- StuG III, niemiecki niszczyciel czołgów V tieru
- JagdPz IV, niemiecki niszczyciel czołgów VI tieru
- Grille, niemieckie działo samobieżne IV tieru
50% zniżki na kamuflaż
50% zniżki na miejsca w garażu
50% zniżki na czołg Churchill, sowiecki czołg ciężki premium V tieru
Nie przegapcie tej okazji i uczcijcie razem z nami rocznicę bitwy o Monte Cassino za pomocą nowych czołgów!
Aby ułatwić Wam wczucie się w atmosferę tej bitwy, przygotowaliśmy dla Was krótki tekst przybliżający historyczny kontekst tego wydarzenia.
Topografia: Linia Gustawa
Linia Gustawa była systemem fortyfikacji stanowiących część „Linii Zimowej” (Winter Line), która stała się dużym problemem dla wojsk alianckich w ich drodze do Rzymu. Linia Gustawa przebiegała w poprzek Włoch od rejonu rzeki Garigaliano na zachodzie, przez Apeniny i dolinę rzeki Liri, aż do Sangro na wybrzeżu Adriatyku.
Trzy pierwsze ataki.
Pierwsze próby przebicia się przez linię zimową miały miejsce w listopadzie 1943 roku, gdy kanadyjskie wojska próbowały zdobyć miasto Ortona. Po dwóch miesiącach walk ciężkie zamiecie zmusiły wojska kanadyjskie do wycofania się przed osiągnięciem celu. Pierwsza bitwa o Monte Cassino miała miejsce od 17 do 22 stycznia 1944 roku. W bitwie tej udział brały siły brytyjskie, amerykańskie i francuskie. Podjęto przy tym próbę pokonania linii umocnień przez desant na jej tyłach pod Anzio, lecz bez większego sukcesu. Siły aliantów zostały zatrzymane i uwięzione na linii rzeki Rapido u podnóży Monte Cassino. Pod Anzio siły inwazyjne aliantów weszły zaledwie na 30 km w głąb zanim siły niemieckie ostatecznie zmusiły je do zatrzymania.
Drugie podejście do zdobycia Monte Cassino miało miejsce 12 lutego. Siły Zjednoczonego Królestwa składające się min. z jednostek hinduskich oraz ANZAC ( w tym Gurków i Nepalczyków ) zdołały przeprowadzić atak wsparty ogniem artyleryjskim i bombardowaniem. Indyjscy żołnierze zdobyli Głowę Węża, a siły z Nowej Zelandii zajęły miasteczko Cassino. Siły indyjskie zdołały zbliżyć się na 200 metrów do klasztoru, ale zostały wkrótce zmuszone do odwrotu.
Ostatni szturm
Po pierwszych trzech próbach, generał Aleksander zdecydował się przeprowadzić atak na całej linii. Siły biorące udział w ataku to: Piąta Armia Stanów Zjednoczonych (wraz z francuskimi siłami ekspedycyjnymi) i brytyjska Ósma Armia (wraz z polskim Drugim Korpusem). Wedle planu Drugi Korpus armii Stanów Zjednoczonych miał atakować wzdłuż wybrzeża i drogi nr. 7 w kierunku Rzymu. Franuzi mieli zaatakować przez most nad rzeką Gargiliano, a brytyjski Trzynasty Korpus Ósmej Armii miał atakować wzdłuż doliny Liri. W tym samym czasie polski Drugi Korpus miał przeprowadzić atak na Cassino. W rejonie Cassino znajdowała się 10 Armia niemiecka, w której skład wchodziła słynna Pierwsza Dywizja Spadochronowa.
Atak rozpoczął się 11 maja o 23:00 ogniem artyleryjskim z 1600 dział strzelających w kierunku Cassino. Ostrzał trwał aż do świtu, ale niestety mimo wsparcia artylerii siły amerykańskie nie były w stanie posunąć się naprzód. Siły francuskie osiągnęły swój cel i uchwyciły dwie przeprawy przez rzekę Rapido, co umożliwiło kanadyjskiej Pierwszej Brygadzie Pancernej przedostanie się na drugą stronę i wsparcie Francuzów na wypadek niemieckich kontrataków. Na odcinku gdzie znajdował się klasztor, wzgórze o nazwie Mount Calvary zostało zdobyte przez polskie oddziały, ale wkrótce potem odbili je niemieccy spadochroniarze. Brytyjskie siły odpierały ataki przy rzece Rapido, a w tym czasie Francuzi zdobyli Monte Maio. Pozwoliło im to na wspieranie brytyjskiej Ósmej Armii, toczącej ciężkie walki z wszystkimi rezerwami jakie niemiecki dowódca, Kesselring, był w stanie rzucić do boju.
14 maja francuska marokańska dywizja górska wypełniła pozornie niemożliwe zadanie przejścia przez góry i oflankowania niemieckich sił w dolinie Liri.
17 maja dowódca polskiego Drugiego Korpusu, generał Anders, zmobilizował wszystkich zdolnych do walki żołnierzy, wliczając w to kierowców, mechaników, kucharzy, a nawet swoich oficerów sztabowych do wykonania ostatecznego natarcia, które miało nastąpić następnego dnia. We wczesnych godzinach porannych 18 maja, polskie siły spotkały się z brytyjską Siedemdziesiątą Ósmą Dywizją kilka kilometrów na zachód od miejscowości Cassino. Wkrótce potem Dwunasty Pułk Ułanów Podolskich wywiesił polską flagę nad klasztorem, który został opuszczony przez wycofujące się oddziały niemieckie.
Droga do Rzymu stała otworem.
W wyniku walk obie strony poniosły ciężkie straty. Siły aliantów utraciły 55000 żołnierzy, natomiast siły niemieckie 20000 rannych i zabitych.
