Zaszczytne medale: Medal Orlika
Zaszczytne medale to nowa seria, w której omawiamy nazwy odznaczeń dostępnych w grze. Czy chcieliście dowiedzieć się więcej o osobie, na której cześć nazwano zdobyte przez Was wyjątkowe osiągnięcie? Teraz macie okazję!
W tym miesiącu przyjrzymy się Medalowi Orlika, który jest nagrodą za zniszczenie przynajmniej trzech czołgów lub niszczycieli czołgów za pomocą czołgu lekkiego.
Nazwa medalu pochodzi od nazwiska Edmunda Romana Orlika, polskiego dowódcy czołgu, który w 1939 roku stał się jednym z pierwszych asów pancernych na świecie.
Przed wojną Orlik studiował architekturę na jednym z polskich uniwersytetów. Po wybuchu wojny służył jako podchorąży w polskiej armii, gdzie dowodził tankietką TKS – małym pojazdem, który stanowił trzon polskich sił pancernych w momencie inwazji na Polskę.
Mimo że tankietka podchorążego Orlika była wyposażona jedynie w działko kal. 20 mm, w ciągu jednego tygodnia udało mu się zniszczyć 13 czołgów wroga.
Trzy pierwsze zostały zniszczone 14 września 1939 roku podczas bitwy o Brochów. Bitwa zakończyła się całkowitym zwycięstwem Polaków.
18 września 1939 roku tankietka Orlika oraz dwa inne pojazdy wyposażone jedynie w karabiny maszynowe miały wykonać rekonesans w zalesionym terenie. Po napotkaniu pojazdów wroga Orlik nakazał pozostałym pojazdom wycofać się, a sam postanowił osłaniać ich odwrót w swojej tankietce.
Następnie znalazł dobre miejsce na kryjówkę i przygotował zasadzkę. Wkrótce pojawił się konwój pojazdów, na którego czele znajdowały się trzy czołgi Pz.Kpfw. 35 (t) z 1. Lekkiej Dywizji. Samotny TKS Orlika zniszczył wszystkie trzy czołgi wroga, a także kilka innych pojazdów. Orlik wziął także dwóch jeńców i podjął próbę ratunku załogi płonącego czołgu. W ataku został ciężko ranny dowódca plutonu, Victor IV Albrecht von Ratibor – syn niemieckiego księcia i dziedzic majątku szlacheckiego.
Na tym nie koniec historii Orlika. Następnego dnia jego TKS brał udział w bitwie o Sieraków. Wioska została zaatakowana przez walczący wcześniej w bitwie nad Bzurą oddział pancerny Wehrmachtu, który zauważył łatwy cel. Niemcy zostali jednak powstrzymani przez dużo mniejsze siły polskie – w cih skład wchodził TKS Orlika. Polskie wojska zniszczyły w sumie ponad 20 czołgów, z czego siedem było zasługą Orlika. Większość zniszczonych czołgów to Pz.Kpfw. 35 (t).
Ostatecznie Orlik musiał się wycofać wraz z resztą polskich oddziałów ze względu na brak amunicji. Miał wtedy na koncie 13 zniszczonych niemieckich czołgów.
Mimo heroizmu Orlika Polska przegrywała walkę z Rzeszą. Tydzień później dzielny czołgista uczestniczył w bitwie o Warszawę. Edmund Orlik przeżył wojnę, a po jej zakończeniu powrócił do zawodu architekta i żył spokojnie aż do śmierci w 1982 roku.
Dowódcy, ruszajcie do boju, by zdobyć Medal Orlika!
