Wersja 9.5: Nowe brytyjskie czołgi

II

Czołg lekki M2

Ten pojazd jest właściwie czołgiem amerykańskim, który ma swój odpowiednik w drzewie technologicznym Stanów Zjednoczonych – jest nim M2 Light. Maszyny nie różnią się znacząco od siebie, aczkolwiek brytyjska wersja jest nieco mniej mobilna i wolniejsza podczas jazdy do tyłu, ale po zamontowaniu najlepszej wieży ma 5 punktów wytrzymałości więcej.

Zalety: pancerz odporny na ogień karabinów maszynowych, przyzwoite uzbrojenie, dobra ogólna wydajność dynamiczna, a także mały profil i niewielkie rozmiary.

Wady: duży opór podwozia na miękkim terenie, długi czas celowania działem kal. 37 mm oraz duży rozrzut pocisków podczas ostrzału w trakcie jazdy, zwarty układ konstrukcji zwiększa niebezpieczeństwo uszkodzenia modułów wewnętrznych i odniesienia ran przez załogę.

Fani walki na bliski dystans mogą skorzystać z karabinu maszynowego kalibru 12,7 mm. Osoby, które wolą walczyć na średni i długi dystans, z pewnością docenią działo kalibru 37 mm. Jeśli czołg wyląduje na dole listy w bitwie, może pełnić rolę skutecznego zwiadowcy. Jeśli trafi na szczyt listy, będzie silną jednostką bojową.

III

Czołg lekki Stuart I

Ta maszyna jest rozwinięciem koncepcji czołgu Stuart. 

Zalety: dobra dynamika i wysoka prędkość maksymalna, niewielkie rozmiary, dwie armaty do wyboru, dobry zasięg widzenia, względnie niewielki rozrzut podczas strzelania w ruchu, a także w miarę zrównoważone osiągi.

Wady: przeciętne współczynniki kamuflażu, wysoki profil jak na czołg lekki, zwarty układ konstrukcji zwiększa niebezpieczeństwo uszkodzenia modułów wewnętrznych i odniesienia ran przez załogę.

Dzięki swojemu uzbrojeniu czołg może być zarówno skutecznym zwiadowcą, jak i maszyną zaczepną, która jest w stanie zadawać uszkodzenia słabiej opancerzonym przeciwnikom. W porównaniu z wcześniejszymi wariantami Stuartów ma lepsze opancerzenie i mniej wad.

IV

Czołg średni Grant I

Ten przedstawiciel grupy czołgów średnich jest dość niecodzienny, ponieważ nie ma wieży czołgowej. W efekcie gra się nim tak, jak niszczycielem czołgów. 

Zalety: dostępność dwóch dobrych dział, dobre opancerzenie jak na maszynę tego poziomu, przyzwoicie nachylony pancerz (w niektórych miejscach), duża liczba członków załogi.

Wady: duży profil, specyficzna rozgrywka jak na czołg średni, przeciętna dynamika, niski współczynnik kamuflażu.

Wygląd i styl rozgrywki pojazdu jest podobny do amerykańskiego M3 Lee. Dostępność czołgu w brytyjskiej gałęzi oznacza, że można zamontować w nim działo sześciofuntowe Mk. III, które z powodzeniem może konkurować z „tradycyjną” armatą M3 kalibru 75 mm, a jego doskonały współczynnik penetracji otwiera przed graczami nowe możliwości taktyczne.

V

Czołg średni Sherman III

Ta maszyna została dostarczona Brytyjczykom w ramach umowy Lend-Lease. W tej wersji czołg został wzbogacony o 6-funtowe działo Mk. V.

Zalety: dobry zasięg widzenia, szeroka gama dostępnego uzbrojenia, dobry pancerz, dobra manewrowość, dobre obniżenie działa.

Wady: duże rozmiary, wysoki profil, przeciętna celność

Maszyna jest podobna do standardowego Shermana. Jednak po zamontowaniu działa QF 6-pdr Mk. V otrzymacie wyższy współczynnik penetracji oraz większą ilość uszkodzeń na minutę kosztem ilości uszkodzeń zadawanych jednym trafieniem.

V

Niszczyciel czołgów Archer

Następny niecodzienny czołg w tej gałęzi. Jego charakterystyczną cecha to wysoka prędkość jazdy do tyłu, która jest trzykrotnie większa od prędkości jazdy do przodu.

Zalety: dobry współczynnik kamuflażu, niezawodne działo, duża prędkość obrotu, szeroki kąt wychyłu działa, dobry zasięg widzenia, duży współczynnik penetracji, dobra celność, dobry kąt opuszczania działa.

Wady: trudno szybko zmienić położenie, dość mała pojemność magazynu amunicji, słaby pancerz, niecodzienny sposób prowadzenia.

To maszyna jest idealna do prowadzenia ataków z zaskoczenia. Duża prędkość jazdy do tyłu sprawia, że maszynie trudno nadążyć za sojusznikami, ale też łatwo może wycofać się z pola bitwy. Pojazd jest znacznie skuteczniejszy, gdy atakuje przeciwników z zaskoczenia i wycofuje się natychmiast po wykryciu.

VI

Czołg średni Sherman Firefly

Brytyjska wersja amerykańskiego czołgu M4 wyposażona w potężne 17-funtowe działo.

Zalety: doskonałe działo 17-funtowe, dobra mobilność, dobra celność podczas ruchu, dobry kąt opuszczania działa.

Wady: duże rozmiary, przeciętna mobilność w porównaniu z innymi czołgami średnimi.

Klasyczny czołg wsparcia. Działo pozwoli Wam zadawać uszkodzenia nawet czołgom ciężkim, ale samotne starcie z przeciwnikiem skończy się dla Was tragicznie.

VI

Niszczyciel czołgów Achilles IIC

Modyfikacja brytyjsko-amerykańskiego niszczyciela czołgów M10, wyposażona w brytyjskie armaty. 

Zalety: dobre wartości kamuflażu, obrotowa wieża, doskonałe uzbrojenie, dobra mobilność, wszechstronność na polu bitwy, doskonała penetracja (z amunicją premium).

Wady: słaby pancerz, przeciętny kąt opuszczania działa, niska prędkość obrotu wieżyczki, niska celność podczas ruchu.

Mimo że jest to niszczyciel czołgów, dowódcy grający tym pojazdem nie muszą stać w miejscu. Jest on najskuteczniejszy, gdy pozwolicie mu być we właściwym miejscu o właściwym czasie. Parametry maszyny sprawiają, że dowódcy mogą szybko poruszać się po mapie i wspierać sojuszników z drugiej linii. Natomiast ze względu na słabe opancerzenie zdecydowanie nie zalecamy bezpośrednich i samotnych konfrontacji z przeciwnikiem.

VII

Niszczyciel czołgów Challenger

Pojazd został oparty na średnim czołgu Cromwell i jest przeznaczony do bardziej dynamicznej gry.

Zalety: Doskonała dynamika i manewrowość, celne i szybkostrzelne działo, obrotowa wieża, dobry kąt opuszczania działa, dobra celność w ruchu.

Wady: Duże rozmiary, stosunkowo niewielka pojemność magazynu amunicji, niska prędkość obrotu wieży, kiepski współczynnik kamuflażu, przeciętny zasięg widzenia, słaby pancerz.

Zrównoważone parametry oraz ogólny komfort rozgrywki umożliwiają swobodny wybór stylu gry. Możecie przyjąć rolę snajpera bądź wspierać sojuszników z drugiej linii.

VIII

Niszczyciel czołgów Charioteer

Niszczyciel czołgów oparty na konstrukcji czołgu Cromwell, wyposażony w potężną (jak na swój poziom) armatę.

Zalety: doskonała dynamika, obrotowa wieża, fenomenalne działo, wysoka prędkość pocisków, duży współczynnik penetracji, dostępność pocisków odkształcalnych (HESH).

Wady: duże rozmiary, przeciętny zasięg widzenia, kiepski współczynnik kamuflażu, powolny obrót wieży, niewielki kąt opuszczania działa.

To bardzo wszechstronny pojazd, który oprócz roli niszczyciela może również pełnić funkcję czołgu średniego. Może uszkodzić wszystko, co napotka na polu bitwy.

IX

Niszczyciel czołgów FV4004 Conway

Ze względu na obrotową wieżę jest to jeden z najniebezpieczniejszych niszczycieli czołgów ze swojego poziomu.

Zalety: Funkcjonalna obrotowa wieża, doskonała celność, duża ilość uszkodzeń na minutę, duża mobilność.

Wady: Duże rozmiary, słabe wartości kamuflażu, słaby pancerz (szczególnie na wieży), kiepski kąt opuszczania działa, przeciętny zasięg widzenia.

Pojazd przeznaczony do wsparcia i ostrzału na odległość. Podczas gry tym pojazdem należy zachować niezwykłą ostrożność i trzymać się z dala od linii frontu. Aby przetrwać, warto wykorzystać dobrą mobilność pojazdu, wycofując się natychmiast po zauważeniu.

X

Niszczyciel czołgów FV4005 Stage 2

Alternatywa dla istniejącego brytyjskiego niszczyciela czołgów X poziomu FV215b (183). Jest wyposażony w to samo działo i podobną wieżę, ale ma słabsze opancerzenie, dzięki czemu oferuje dużo większą mobilność.

 Zalety: możliwość zadania dużych uszkodzeń jednym strzałem, dobra penetracja, dobra mobilność.

Wady: Duże rozmiary, słabe opancerzenie, przeciętny zasięg widzenia, względnie niewielka pula punktów wytrzymałości, długi czas przeładowania.

Typowy pojazd wsparcia, który musi trzymać się z dala od linii frontu, zapewniając wsparcie ogniowe z dystansu. Dobra mobilność pozwala na szybką ucieczkę po wykryciu przez przeciwnika.