Dowódcy!

Nowa gałąź sześciu japońskich czołgów ciężkich wejdzie do gry wraz z aktualizacją 1.23.1. Rozpoczyna się na V poziomie od czołgu ciężkiego Mitsu 108, który możecie opracować po czołgu średnim IV poziomu Chi-He. Trzy pojazdy ze szczytu gałęzi charakteryzują się zupełnie nową mechaniką – podwójnym celowaniem (określanym też jako chłodzenie lufy). Oprócz tego dwa czołgi najwyższych poziomów wyposażone są w zawieszenie hydropneumatyczne. Przyjrzyjmy się z bliska pojazdom z tej gałęzi!

Mitsu 108 (poziom V)

Nową linię rozpoczyna pełnoprawny czołg ciężki, który waży tylko połowę tego co O-I Experimental, jego odpowiednik z japońskiej linii czołgów superciężkich. Jak na swoją masę i wielkość, Mitsu 108 jest całkiem mobilny, a jego prędkość maksymalna to 35 km/h. Opancerzenie nie jest szczególnie dobre, ale pojazd nadrabia to solidnym uzbrojeniem (najlepsze działo ma kaliber 105 mm) i doskonałym zakresem opuszczenia lufy wynoszącym −10°.

Type 3 Ju-Nu (poziom VI)

Ju-Nu wyraźnie sugeruje, w jakim kierunku zmierza ta linia technologiczna. Zachowuje mobilność i kąt opuszczenia lufy swojego poprzednika. Jednocześnie jest nieco zgrabniejszy i ma odporniejszą wieżę, a mniejsze uszkodzenia na strzał rekompensuje znacznie lepszymi uszkodzeniami na minutę zadawanymi swoim działem kalibru 88 mm.

Type 4 Ju-To (poziom VII)

Ju-To jest kolejnym krokiem w tym samym kierunku. Potężny silnik umożliwia zachowanie mobilności wcześniejszych czołgów przy jednoczesnym zwiększeniu grubości pancerza wieży. (Nominalna wartość pancerza kadłuba jest mniejsza niż u „starszego brata”, ale wartości efektywne są większe dzięki korzystniejszym kątom nachylenia płyt). Została tu zrealizowana podstawowa formuła tej gałęzi, czyli „uniwersalny i mobilny czołg ciężki z możliwością wykorzystania techniki ukrytego kadłuba”. Czas na wprowadzenie specjalnego składnika.

Mechanika podwójnego celowania (chłodzenia lufy)

Nowa mechanika podwójnego celowania jest oparta na pomysłowym systemie chłodzenia lufy czołgu powstałym w powojennej Japonii. Wentylatory i radiatory rozpraszające ciepło pozwalają lufie schłodzić się szybciej, co redukuje negatywny wpływ deformacji wynikających z rozgrzania materiału i tym samym zmniejsza rozrzut broni.

W grze podwójne celowanie funkcjonuje w następujący sposób. Jeśli opóźnicie oddanie strzału po zakończeniu ładowania działa, to jego rozrzut się zmniejszy. Gdy mechanika się aktywuje, zobaczycie drugi, mniejszy okrąg w swoim okręgu celowania.

Podwójne celowanie zapewnia dodatkową elastyczność taktyczną pojazdom z poziomów VIII–X nowej gałęzi. Zależnie od sytuacji na polu bitwy możecie grać na bliskim dystansie w oparciu o ukształtowanie terenu, strzelając podczas chłodzenia, poświęcić część uszkodzeń na minutę i strzelać precyzyjnie z daleka lub mieszać dowolnie oba te podejścia. Mechanikę tę posiada również Type 63, „krewny” premium nowych japońskich czołgów ciężkich.

Type 57 (poziom VIII)

Nawet jeśli zapomnicie na chwilę o mechanice podwójnego celowania, to statystyki czołgu Type 57 nadal będą imponujące. Ma korzystnie nachylony pancerz kadłuba, przód wieży o grubości 300 mm (tak, chodzi nam o wartość nominalną) i niesamowity zakres opuszczenia lufy (−12°). Oprócz tego, jeśli powstrzymacie się od strzelania natychmiast po przeładowaniu, będziecie mogli obniżyć rozrzut działa Type 57 z niepowalającego 0,42 m na 100 m do wartości niemal Leoparda, czyli 0,28 m na 100 m.

Type 68 (poziom IX)

Jako pojazd IX poziomu Type 68 ma lepsze uszkodzenia na strzał, penetrację, czas przeładowania i moc na tonę niż jego poprzednik. Gra się nim jednak praktycznie tak samo. Główną różnicę między tymi czołgami stanowi to, że Type 68 osiąga maksymalne −12° opuszczenia lufy dzięki zawieszeniu hydropneumatycznemu. Podstawowa wartość to −8°, a żeby w pełni obniżyć działo, Type 68 musi zredukować prędkość (podobnie jak STB-1).

Type 71 (poziom X)

Na szczycie tej gałęzi drzewa technologicznego (jak na szczycie wzgórza) rozsiadł się Type 71. To duży, 67-tonowy kawał nowoczesnej technologii w postaci chłodzenia działa i zawieszenia hydropneumatycznego charakteryzujący się odporną wieżą i niezbyt mocnym kadłubem. Wartość mocy na tonę (17,5) zapewnia mu mobilność wystarczającą, by dotrzeć na czas w miejsca o korzystnym ukształtowaniu terenu. Gdy znajdzie się na pozycji ogniowej, zawieszenie aktywuje się automatycznie, zwiększając zakres opuszczenia lufy z −7° do −12°. Wartości uszkodzeń na strzał (400 PW) i czasu przeładowania (8,8 s) zapewniają dobrą podstawę do solidnych uszkodzeń na minutę. Zamiast tego możecie też zająć tylne zbocze wzgórza z dala od przeciwników, odpuścić bicie rekordów uszkodzeń na minutę i zostać snajperem – gdy działo się schłodzi, jego podstawowy rozrzut to 0,28 m na 100 m.

Dowódcy, wspinajcie się po nowej gałęzi wszechstronnych taktycznie maszyn i przetestujcie je w bitwie!