W kwietniu 1942 roku włoskie dowództwo wpadło na pomysł opracowania szturmowego niszczyciela czołgów z haubicą kal. 105 mm na podwoziu czołgu ciężkiego Carro Armato P 40. Projekt postępował dosyć powoli, więc zamiast tego urzędnicy postanowili wykorzystać w nowym pojeździe zmodyfikowane zawieszenie produkowanego masowo Carro Armato M 15/42. Ten pojazd miał haubicę kal. 105 mm z lufą długości 23 kalibrów. Prototyp ukończono w styczniu 1943 roku i stał się on pierwszym włoskim pojazdem, który był częściowo spawany. Model seryjny z oznaczeniem Semovente da 105/25 M43 otrzymał działo długości 25 kalibrów i zaprojektowane na nowo kadłub oraz kabinę. Przed kapitulacją Włoch 8 września 1943 roku wyprodukowano 30 pojazdów, które zostały wysłane do jednostek wojskowych. Później wszystkie te pojazdy wpadły w ręce Niemców, którzy uruchomili i kontynuowali ich produkcję. Pomiędzy 1943 a 1944 rokiem wyprodukowano jeszcze 121 pojazdów.
dowódca
celowniczy
ładowniczy
radiooperator
Pokazane charakterystyki dotyczą pojazdów z załogą wyszkoloną w 100%.