Dowódcy!
Dla wielu z Was pojęcie „niemiecka myśl techniczna” kojarzy się zapewne z wysoką jakością, celnością, niezawodnością i skutecznością. Potężny E 50 Ausf. M wyróżnia się wszystkimi z powyższych cech. Jeśli uwielbiacie czołgi średnie i szukacie niemieckiej jakości, ta gałąź technologiczna jest stworzona dla Was!
Podążajcie gałęzią prowadzącą do E 50 Ausf. M i korzystajcie ze wspaniałych zniżek oraz zwiększonych dochodów:
30% zniżki na zakup i o 30% więcej kredytów za bitwy stoczone następującymi niemieckimi pojazdami:
|
|
|
Wykorzystajcie okazję i zdobądźcie dodatkowe kredyty za walkę tymi niezwykle celnymi czołgami średnimi lub kupcie je za 70% standardowej ceny!
Wszystkie wspomniane bonusy będą dostępne od 6:10 w sobotę, 1 marca, do 6:00 w sobotę, 15 marca.
E 50 Ausf. M
Och, naprawdę sądzą, że uciekną przed moimi pociskami podkalibrowymi? To urocze.
Osiągi w grze
Tego potężnego czołgu średniego nie można zignorować na polu bitwy. Dzięki jednemu z najcelniejszych dział w grze E 50 Ausf. M (E 50 M) skutecznie zadaje uszkodzenia, nawet z dużych odległości. Jak większość czołgów średnich X poziomu pojazd jest wyposażony standardowo w amunicję podkalibrową (APCR), co oznacza, że pocisk wystrzelony z jego działa przeszyje wszystko, co stanie mu na drodze (z kilkoma wyjątkami). W dodatku znakomita prędkość wylotowa praktycznie eliminuje potrzebę uwzględniania ruchu przeciwnika podczas celowania. Powyższe cechy, w połączeniu z niezbyt długim czasem przeładowania i przyzwoitą ilością uszkodzeń podstawowych, czynią z E 50 M jednego z najskuteczniejszych snajperów na polach bitew!
Kolejną zaletą tego czołgu jest wspaniały pancerz. Przednia płyta o grubości 150 mm jest zamontowana pod bardzo ostrym kątem, co zwiększa efektywną grubość pancerza oraz szansę na rykoszet. Jeżeli odpowiednio się ustawicie, możecie nawet odbić pociski wystrzelone z dział X poziomu! Znakomity pancerz sprawia, że pojazd waży ponad 60 ton – to dużo jak na czołg średni. Ogromną masę równoważy jednak silnik o mocy 1200 KM, dzięki któremu maszyna zachowuje przyzwoite przyśpieszenie i dużą prędkość maksymalną.
Przekładnia E 50 M jest zamontowana w tylnej części pojazdu, co odróżnia go od pozostałych czołgów niemieckich. Oznacza to, że trafienie w dolną płytę nie jest równoznaczne z awarią silnika i pożarem, jak w przypadku wielu innych maszyn tej nacji. Ta mała zmiana w projekcie czołgu wyraźnie zwiększa jego wytrzymałość.
Chociaż E 50 M to pojazd najwyższej klasy, nie jest wolny od wad. Przede wszystkim cechuje się słabym obniżeniem działa – to kolejna cecha typowa dla niemieckich czołgów. Dlatego trudno będzie wam konkurować z pojazdami amerykańskimi lub japońskimi jeżeli chodzi o możliwość zastosowania techniki ukrytego kadłuba. Ponadto wszystkie te pancerne płyty sprawiają, że pojazd jest nie tylko ciężki, lecz także naprawdę ogromny. Niektórzy twierdzą, że duży może więcej – najwyraźniej nigdy nie próbowali jechać przez pole bitwy czołgiem E 50 M pod czujnym okiem zwiadowców nieprzyjaciela. Olbrzymia sylwetka oznacza olbrzymi cel o niskiej wartości kamuflażu. Nic dodać, nic ująć. Ogromna masa ogranicza również przyśpieszenie i zwrotność pojazdu na miękkim terenie oraz podczas jazdy pod górę. Z tego powodu jazda tym czołgiem po mokrych i bagnistych terenach jest niezwykle ryzykowna.
Podsumowując, E 50 M ma bardzo wszechstronne zastosowania, jednak nie sprawdza się w każdych warunkach. Jak zawsze, kluczem do sukcesu jest odpowiednia taktyka.
Taktyka
Co prawda E 50 M sprawdza się znakomicie w różnych sytuacjach, jednak nie oszukujmy się – to wciąż niemiecki czołg średni. Dlatego jego główna rola w zespole to snajper – mobilny i dobrze opancerzony, ale mimo wszystko snajper. Ze względu na znakomite działo czołg ten jest najskuteczniejszy na średnich lub dużych odległościach. Niezwykła celność (0,3 m na 100 m) sprawia, że celowanie w słabe punkty nieprzyjaciela to bułka z masłem, nawet jeśli znajduje się on po drugiej stronie mapy lub jest w ruchu. Dobry stosunek mocy do masy oraz niezła celność podczas ruchu pozwalają E 50 M ostrzeliwać nieprzyjaciela zza ścian lub innych dużych osłon – pojazd wychyla się szybko zza rogu, oddaje strzał w stronę przeciwnika, śmiejąc się mu w twarz, po czym prędko chowa się na czas przeładowania. Podczas tego manewru koniecznie wyjedźcie zza osłony z przednią płytą nieznacznie nachyloną w stosunku do celu. Dzięki temu będziecie mieli większe szanse na odbicie pocisku, jeśli nieprzyjaciel zdoła przewidzieć Wasz ruch i wystrzeli. Gdy sytuacja stanie się ciężka, warto zmienić lokalizację. Wasz pojazd jest na tyle mobilny, że z łatwością zmienicie pozycję i wzmocnicie kolejną linię obrony, gdy poprzednia zawiedzie. Pamiętajcie tylko, aby unikać miękkich terenów, na których przeciwnik będzie strzelał do Was jak do kaczek podczas sezonu łowieckiego.
Chociaż E 50 M nie jest przeznaczony do walki bezpośredniej, potrafi wyjść zwycięsko z pojedynku w zwarciu. W takiej sytuacji najbardziej logicznym wyjściem dla czołgu średniego jest unieruchomić przeciwnika poprzez uszkodzenie gąsienic, a następnie okrążać go, ostrzeliwując jego boki i tył. Jednak w przypadku E 50 M powyższa taktyka może zakończyć się porażką. Pomimo potężnego silnika ustępuje on innym czołgom średnim X poziomu pod względem zwrotności. Wytraca prędkość podczas skrętów, a niewielka szybkość obrotu w ruchu skutkuje dużym promieniem skrętu. Dlatego próba okrążenia pojazdu wyposażonego w wieżę to praktycznie prezent dla przeciwnika, który z radością zamieni Wasze wysokie boki w sito. W przypadku walki bezpośredniej w E 50 M zaleca się taranowanie przeciwnika – macie przewagę wagi oraz silnik, który pozwala na rozwinięcie dużej prędkości w krótkim czasie. Jeśli odpowiednio staranujecie bok lub przednie koło pojazdu, możecie solidnie go uszkodzić, a nawet zniszczyć jego zawieszenie. Po tym manewrze oddajcie wymierzony strzał w słaby punkt przeciwnika, po czym wycofajcie się za osłonę. W niektórych sytuacjach możecie również „przykleić się” frontem do frontu przeciwnika i ostrzelać kopułę dowódcy. Jeśli skorzystacie z drugiej opcji, upewnijcie się, że nie ma wokół innych przeciwników, którzy mogliby Was w międzyczasie oflankować.
W celu zmaksymalizowania skuteczności na polu bitwy radzimy zamontować następujące wyposażenie:
 |
 |
 |
||
| Ulepszona wentylacja (klasa 2) |
Mechanizm dosyłający dla dział średniego kalibru |
Stabilizator pionowy Mk 1 |
E 50 M jest bardzo uniwersalny, jeśli chodzi o wyposażenie. Powyższa prosta konfiguracja ma na celu zwiększenie ogólnych osiągów pojazdu, a także szybkostrzelności oraz celności podczas ruchu. Możecie jednak eksperymentować z innymi elementami wyposażenia i dostosować konfigurację do Waszego stylu gry. Wśród modułów, które można wykorzystać, znajdują się średnia osłona przeciwodłamkowa (większe uszkodzenia podczas taranowania) oraz osłonięta optyka / lorneta polowa (większy zasięg widzenia).
Warto również wyszkolić następujące umiejętności i atuty załogi:
| Dowódca |
 |
 |
 |
|---|---|---|---|
| Celowniczy |
 |
 |
|
| Kierowca |
 |
|
 |
| Radiooperator |
 |
|
 |
| Ładowniczy |
 |
|
|
Miejcie na uwadze, że taki zestaw umiejętności ma na celu przede wszystkim zwiększenie ogólnych osiągów pojazdu jako czołgu średniego – nie jest to jedyna możliwa konfiguracja. Dostosujcie umiejętności do własnego stylu gry. Przykładowo: jeśli planujecie zamontować ulepszoną wentylację, warto przydzielić całej załodze atut Braterstwo broni dla jeszcze lepszego efektu. Ze względu na zdolności taranowania czołgu E 50 M jego kierowcy przyda się umiejętność Kontrolowane uderzenie (która będzie jeszcze skuteczniejsza w połączeniu z osłoną przeciwodłamkową). Dobrym wyborem może okazać się także Jazda terenowa, szczególnie gdy weźmie się pod uwagę trudności pojazdu z jazdą po miękkim terenie. Warto również przydzielić dowódcy umiejętność Mentor. Po opanowaniu drugiej umiejętności nauka kolejnych staje się bardzo mozolna, dlatego dodatkowe doświadczenie dla załogi będzie bardzo przydatne. Nie zapomnijcie jednak, że bonus ten obejmuje wszystkich członków załogi oprócz samego dowódcy.
Historia
Pod koniec wojny Niemcy zaczęli szukać sposobów na zoptymalizowanie zużycia zasobów oraz zaopatrzenia. Serię pojazdów „Entwicklung” miały stanowić maszyny oparte na tym samym projekcie, lecz różniące się rozmiarami i przeznaczeniem. Oznaczało to, że określone moduły mogły być wymieniane i używane w podobnych pojazdach z tej samej linii, a części wyposażenia bardziej uniwersalnego, takie jak: radia, dodatkowe uzbrojenie czy urządzenia rozpoznawcze, mogły być używane przez wszystkie pojazdy tej serii. Seria E, luźno oparta na projekcie czołgu Tiger, zawierała wersje od lżejszych Jagdpanzer E 10 oraz E 25 aż do superciężkiego E 100.
Pojazdy E 50 oraz E 75 zaprojektowano jako czołgi średnie tej linii. Różniły się liczbą kół nośnych (6 w przypadku zawieszenia E 50, zaś 8 w projekcie E 75). Model E 75 był też nieznacznie większy oraz mocniej opancerzony, a w związku z tym cięższy, mimo tego, że korzystał z tej samej wieży i działa, co E 50.
Kadłub E 50 był bardzo podobny do kadłuba czołgu Tiger II. Niektóre z zachowanych projektów sugerują, że wąski przód wieży Schmalturm był przeznaczony dla działa 7,5 cm KwK 42. Zachowały się również plany pozwalające na wykorzystanie działa 88 mm L/71.
Jedyną poważną różnicą między E 50 a jego wariantem E 50 Ausf. M. było umiejscowienie przekładni. W tym drugim modelu przekładnia znajdowała się w tylnej części pojazdu, podobnie jak w reszcie pojazdów serii E.
W związku ze zbliżającą się klęską sił niemieckich prace na serią E zostały wstrzymane pod koniec 1944 roku, zaś sam projekt nigdy nie opuścił deski kreślarskiej.
