Była szefowa zespołu naukowego Centrum Badań Sytuacyjnych Mirny-13. Najlepsza ekspertka od Mirium, jego zastosowań praktycznych, a także wpływu tej substancji na organizmy żywe i maszyny. Dostęp do teczki Hope jest wciąż zastrzeżony, ale wiadomo, że przez pewien czas pracowała ona z profesorem Merkulovem.
Zaginęła w Mirny-13 wkrótce po aktywacji Magnusa, kiedy to anomalia przywróciła swoją czynność. Mamy dowody pozwalające podejrzewać, że współpracuje z wrogiem. Nie wiemy jeszcze na pewno, czy zaczęła działać na własną rękę, czy też dostała się pod wpływ Mirium.
tajne
Kapitan Novak był jednym z wielu czołgistów wysłanych na obszar Mirny-13 po pierwszym wystąpieniu anomalii. Jako jeden z nielicznych przeżył, a jako jedyny został uznany za zdolnego do służby po rehabilitacji.
Martin to śmiały, bezkompromisowy żołnierz i zdolny dowódca, który potrafi odnaleźć się w niesprzyjających warunkach. Jego oddanie sprawie czasem graniczy z fanatyzmem. Doświadczenie bojowe i cechy osobiste sprawiły, że był najlepszym kandydatem na lidera zespołu mającego schwytać Hope.
tajne
Miejscowość założona w latach 40. na odległym stepie jako osada nafciarzy. W 1951 roku w ropie wykryto tam Mirium (nazwane tak od miasta), a całą okolicę (3650 km²) uznano za strefę wykluczenia. Po ustanowieniu instytutu badawczego populacja Mirny-13 zwiększyła się o naukowców, personel wojskowy i ich rodziny. W 1954 roku zbudowano Magnusa, który początkowo służył za rafinerię i magazyn Mirium.
W 1965 roku w wyniku próby nuklearnej na pobliskim poligonie w Arzagirze, Mirium zaczęło wywoływać nieodnotowywane wcześniej zjawiska. Cała 10-tysięczna populacja Mirny-13 została ewakuowana na kilka godzin przed kompletną katastrofą.
tajne
Anomalna substancja odkryta w 1951 roku. Wykazuje liczne właściwości przeczące wielu prawom fizyki. Niektóre z nich przejawiają się, gdy Mirium zostanie wystawione na działanie promieniowania elektromagnetycznego. Należą do nich emisje nieznanej natury, które wywołują u ludzi silne wrażenie nacisku psychicznego.
Choć nie rozumiemy w pełni Mirium, znaleziono już dla niego zastosowania: używane jest jako źródło energii dla Magnusa i utwardzacz stopów. Wiele w kwestii tej substancji pozostaje niewyjaśnione, jak na przykład jej zdolność do replikowania skomplikowanych mechanizmów czy poruszania się i tworzenia większych skupisk, jakby przyciągała się sama do siebie.
tajne
To wielofunkcyjne urządzenie opracowane przez zespół badaczy pod przewodnictwem profesora Merkulova zostało zbudowane w 1954 roku. Może rafinować i bezpiecznie przechowywać duże ilości Mirium, a także służy jako konwerter i projektor materii i energii. Wewnątrz anomalii Magnus wykorzystywany jest do przenoszenia zespołu między warstwami przestrzennymi, które określa się jako Fazy.
Z powodu zaawansowanych technologii zastosowanych w urządzeniu niektórzy czołgiści przypisują mu nadnaturalne właściwości. Dowództwo stara się wyplenić te nowo powstające przesądy za pomocą wykładów i broszur.
tajne
W dniu 4 października 1963 roku na poligonie w Arzagirze (21 km od Mirny-13) przeprowadzono inżynieryjną próbę nuklearną o niewielkiej mocy. W następnych dniach Mirium w Magnusie wzbudziło się, a lokalni mieszkańcy zaczęli doświadczać zaburzeń umysłowych. Mirium wysączające się z gleby i rosnący poziom promieniowania sprawiły, że 10 października podjęto decyzję o całkowitej ewakuacji Mirny-13.
W ciągu kolejnych dni na obszar wysyłano zwiadowców w specjalnie wyposażonych czołgach. Donosili oni o różnych dziwnych fenomenach, w tym o dużej szczelinie międzywymiarowej i o przedostających się nią wrogich pojazdach pancernych.
tajne
Podczas pierwszego wypadu do szczeliny załogi czołgów licznie zgłaszały kontakt z wrogiem. Napotykali tam pojazdy przypominające nasze, lecz także takie, które odbiegały od standardów ludzkiej inżynierii. Ci, którzy przeżyli, najczęściej opisywali je słowem „koszmarne”.
Nieśmiertelny przez długi czas był szczytową formą tych groteskowych maszyn. Gigantyczny czołg z podwójnym działem otoczony aurą zabójczego promieniowania był niewrażliwy na wszystko, czym dysponowaliśmy. Naukowcy odkryli w końcu, że możemy sobie z nim poradzić, wciągając go w najgłębszą warstwę anomalii. Ale Nieśmiertelny nie jest już największym koszmarem czołgistów...
tajne
Czarne sferyczne samonaprowadzające się obiekty pokryte kolcami – wyglądają trochę jak miny morskie. Jeże atakują w grupach lub samotnie i wybuchają przy kontakcie z przeciwnikiem. To ich jedyny sposób na wyrządzenie szkód. Poruszają się z dużą prędkością i łatwo zmieniają kierunek.
Jeże natychmiast po wykryciu powinny stać się priorytetowymi celami dla drużyny. Ponieważ nie posiadają pancerza, są niezwykle łatwym celem.
Wielkie samonaprowadzające się sferyczne obiekty są podobne do zwykłych Jeży pod względem cech i sposobu działania, lecz zadają większe uszkodzenia. Po zniszczeniu rozpadają się na kilka Jeży.
Zaleca się, aby po wykryciu tego obiektu, cały oddział skupił się na jego zniszczeniu.
Lekkie pojazdy bojowe o wysokiej zwrotności, które w miarę możliwości unikają starć i wycofują się z walki, w zamian pełniąc funkcję zwiadowczą. Pozostawiają za sobą ognisty szlak – prawdopodobnie z powodu przecieku paliwa bądź smaru.
Króliki po zniszczeniu pozostawiają po sobie zwykle duże ilości Mirium.
Czołgi średnie i lekkie, które atakują w grupach – im większa grupa, tym agresywniejsze zachowanie. Używają dosyć prymitywnych taktyk i są przez to przewidywalne w bitwie.
Strażnicy stanowią poważne zagrożenie gdy wykonują rozkazy pojazdu dowodzenia.
Wielkie, dobrze uzbrojone pojazdy dysponują dużą siłą ognia. Zachowują się agresywnie ale nie lekkomyślnie: starają się nie eksponować kilku wrażliwych miejsc.
Zaleca się unikanie bezpośredniego ataku na tych przeciwników.
Skrajnie niebezpieczny pojazd bojowy przeciwnika wyróżniający się swoim rozmiarem i zadziwiającą żywotnością. Jest dobrze opancerzony i posiada jedynie parę słabych punktów.
Łowcy są niezmiernie uporczywi – ścigają swój cel, aż zostanie zniszczony. Widywano je w grupach złożonych z trzech sztuk.
Lekkie, zwrotne pojazdy potrafią w jakiś sposób utworzyć strefy zniszczenia na ziemi, które zadają wysokie uszkodzenia pojazdom graczy w takim obszarze.
Po wykryciu Trapera drużyna powinna natychmiast oznaczyć go jako cel priorytetowy i postarać się wyeliminować go tak szybko, jak to możliwe.
Ekspozycja na Mirium sprawiła, że te ekspedycyjne czołgi zmieniły stronę. Są lekko opancerzone, lecz mają dość znaczną siłę ognia i mobilność.
Zagubiony to cel o priorytecie od średniego do wysokiego. Widywano je w grupach złożonych z trzech sztuk.
Zainfekowany to mroczny odpowiednik czołgów drużyny. Ponieważ dopiero od niedawna są pod wpływem Mirium, ich strategie walki wykazują złożoność. Co istotne wciąż mogą czerpać korzyści z anomalii.
Zainfekowani to wysoce niebezpieczni przeciwnicy. Aby im sprostać, potrzebna jest sprawna koordynacja działań drużyny.
Mechaniczny koszmar będzie ścigał czołgistów wewnątrz anomalii – przez większość czasu jest on niezniszczalny. Teraz wiadomo już, że staje się podatny na uszkodzenia gdy zostanie zepchnięty na najgłębszy poziom anomalii. Lecz nie czyni to tych stalowych bestii przepełnionych Mirium mniej niebezpiecznymi, ani ich pocisków HESH mniej porażającymi.
W tej zniekształconej, przerośniętej maszynie wciąż można rozpoznać Goliath’a – zmodyfikowaną wersję M103 wykorzystywaną podczas pierwszej ekspedycji do strefy Mirny-13. Nawet operatorzy ciężkiego sprzętu nie mogą polegać na opancerzeniu swoich czołgów, gdy stawiają czoła temu potworowi plującemu seriami pocisków przeciwpancernych.
Weterani Mirny-13 powiadają, że po wejściu w anomalię przekazujesz jej swoje największe lęki – i że czasem Mirium przekuwa je w koszmary ze stali. Ci przeciwnicy są dowodem na to, że to nie jest zmyślona historia.
