Dlaczego przeprowadzamy to równoważenie? Spojrzenie wstecz
W kwietniu 2017 dopracowaliśmy działanie artylerii w ramach aktualizacji 0.9.18. Od tego czasu World of Tanks uległ znaczącym zmianom, ale klasa dział samobieżnych w znaczącej części pozostała niezmieniona. Dodaliśmy kilka nowych gałęzi pojazdów i nowych krajów oraz przerobiliśmy elementy systemu doboru drużyn. Teraz jesteśmy gotowi na kolejny krok, by wprowadzić poprawki w tej unikalnej klasie. Najpierw jednak spójrzmy, jak artyleria rozwijała się na przestrzeni lat.
Jednostrzałowce, plutony i ogromne uszkodzenia
Ci, którzy grali w World of Tanks przed aktualizacją 0.9.18, pewnie pamiętają, że artyleria była w stanie zadawać znaczące zniszczenia dzięki sporym uszkodzeniom podstawowym. Pociski uderzają znienacka i nie ma możliwości ich uniknięcia. Ta sytuacja dotyczyła przeważającej liczby pojazdów bez względu na grubość ich pancerza.
W wyniku tego wielu graczy — szczególnie grających ciężkimi i powolnymi czołgami — wolało nie podejmować ryzyka. Zamiast tego pozostawali w miejscach gwarantujących im ochronę przed ogniem artylerii, co z kolei wpływało na dynamikę bitwy. Prawdopodobieństwo odniesienia wysokich uszkodzeń na strzał nie zachęcało do podejmowania aktywnych i efektywnych działań. Co więcej, w tym okresie „arta” miała jeszcze kilka miłych cech, które były tylko dolewaniem oliwy do ognia. Przykładowo:
- Strzelanie pociskami kumulacyjnymi i przeciwpancernymi powodowało znaczne uszkodzenia, o wiele większe niż przeciętne uszkodzenia od pocisków odłamkowo-burzących w przypadku braku penetracji.
- Brak ograniczeń w liczbie dział samobieżnych w jednej drużynie. W niektórych bitwach więcej niż połowa drużyny składała się z artylerii.
- Możliwość gry w plutonie składającym się z dwóch lub trzech dział samobieżnych. Dzięki skoordynowaniu działań taki pluton był w stanie kontrolować całą mapę, zyskując za duży wpływ na wynik lokalnych bitew w różnych częściach mapy.
Ale granie działami samobieżnymi nie było znowu takim piknikiem na zielonej trawce. Długi czas przeładowania (znacznie dłuższy niż w innych pojazdach), niska celność i duży rozrzut były ceną za przesadnie wysoką skuteczność bojową.
Aktualizacja 0.9.18 i jej rozwiązania
Aktualizacja 0.9.18 stanowiła znaczącą zmianę dla dział samobieżnych. W kwietniu 2017:
- Odebraliśmy działom samobieżnym wszystkie pociski, oprócz odłamkowo-burzących.
- Znacząco zmniejszyliśmy penetrację pancerza i alfę pocisków odłamkowo-burzących.
- Nałożyliśmy limit 3 dział samobieżnych na drużynę i jednego działa na pluton.
- Zwiększyliśmy celność dział samobieżnych i zmniejszyliśmy ich rozrzut, skracając też czas celowania.
Dodatkowo, aby zmienić działa samobieżne w efektywne pojazdy wsparcia, wprowadziliśmy kompletnie nową mechanikę ogłuszenia. Od tej chwili czołgi znajdujące się w promieniu rażenia wybuchu pocisku artyleryjskiego doświadczają przejściowego pogorszenia ich charakterystyk. Dzięki temu dobrze dowodzone działo samobieżne może znacznie pomóc sprzymierzeńcom i odwrócić przebieg bitwy.
Wprowadzone zmiany wpłynęły na wszystkie działa samobieżne, ale ogólnie liczba strzałów penetrujących znacząco się zmniejszyła. W trakcie równoważenia znacząco zmniejszyliśmy nominalne uszkodzenia od pocisków odłamkowo-burzących i zmniejszyliśmy średnie uszkodzenia zadawane przez artylerię, zarówno w ciągu całej bitwy jak i pojedynczym strzałem.
Ważne: W wyniku tych wszystkich zmian, ilość strzałów z pełną penetracją i uszkodzeniami dla wszystkich dział samobieżnych znacznie spadła. Na przykład wskaźnik pełnych penetracji dla Obiektu 261 zmniejszył się siedmiokrotnie. Dodatkowo działa samobieżne X poziomu zaczęły zadawać średnio o 6% mniej uszkodzeń w bitwie.
Nowe wyzwania
Po aktualizacji 0.9.18 rozgrywka działami samobieżnymi i artylerią stała się bardziej zorientowana na dowodzenie. Funkcja tej klasy została zmieniona z zadawania dużej ilości uszkodzeń konkretnemu celowi na zadawanie uszkodzeń większej liczbie pojazdów. Artyleria zaczęła bardziej uważać na sektory mapy, w których znajdowało się dużo czołgów przeciwnika i gdzie sojusznicy potrzebowali najwięcej pomocy.
Niemniej jednak nowa mechanika ogłuszania przyniosła kilka nowych pytań. W Waszych opiniach pojawiały się w związku z tym następujące sprawy:
- Długi czas ogłuszenia, gdy trafi się pod ostrzał z kilku dział samobieżnych; aktualnie każde nowe ogłuszenie działa niezależne od poprzedniego. W wyniku tego gracze, którzy trafili pod ostrzał kilku dział samobieżnych, mogą doświadczać bardzo długich okresów ogłuszenia, które nie są w żaden sposób ograniczone. Taka sytuacja jest szczególnie niewygodna dla czołgów ciężkich i innych powolnych pojazdów: z powodu ciągłego ogłuszenia są trzymane w miejscu z pogorszonymi charakterystykami i pozostają wyłączone z akcji. W efekcie takie pojazdy stają się łatwym celem dla przeciwnika.
- Mechanika długotrwałego ogłuszenia bez odnoszenia uszkodzeń. W przypadkach, gdy pocisk działa samobieżnego upada daleko od czołgu i zadaje minimalne uszkodzenia, efekt ogłuszenia nadal się pojawia i pogarsza charakterystyki pojazdu, bez względu na wielkość odniesionych uszkodzeń.
Chcemy zmienić tę sytuację. Najważniejsze zmiany w nadchodzącym procesie równoważenia artylerii będą miały miejsce w mechanice ogłuszania. Naszym głównym celem jest skrócenie łącznego czasu ogłuszenia, w szczególności po zostaniu trafionym przez kilka dział samobieżnych z rzędu.
