Lewa flanka przysparza problemów dla obydwóch drużyn. Drużyna północna (górna baza) miała przewagę w ataku, co często skutkowało przejęciem kontroli nad przejazdem. Jednocześnie drużyna południowa odnosiła poważne straty.
Pozycje drugiej linii obrony drużyny południowej. Po przełamaniu lewego skrzydła przez drużynę północną, drużyna południowa używała tego obszaru jako pośredniej pozycji obronnej. Ze względu na to, że drużyna południowa miała do dyspozycji tylko kilka porządnych osłon, trudno jej było obronić bazę.
Centralna wioska używana przez drużyny jako linia frontu. W tym obszarze dawały sobie radę tylko pojazdy z dobrym pochyleniem działa. W drugim etapie bitwy, jeśli drużyna północna przejęła kontrolę nad skrzyżowaniem w obszarze południowo-wschodnim, pojazdy z drużyny południowej były narażone na ogień z trzech kierunków.
Obszar miejski był dobrym miejscem dla dobrze opancerzonych pojazdów. Z technicznego punku widzenia, ta część mapy była dobra do rozwijania ataków przez drużynę południową, ale utrata kontroli nad zachodnim przejazdem powodowała, że nie wszelkie sukcesy odniesione w mieście traciły na znaczeniu.
1. Lewa flanka przysparza problemów dla obydwóch drużyn. Drużyna północna (górna baza) miała przewagę w ataku, co często skutkowało przejęciem kontroli nad przejazdem. Jednocześnie drużyna południowa odnosiła poważne straty.
2. Pozycje drugiej linii obrony drużyny południowej. Po przełamaniu lewego skrzydła przez drużynę północną, drużyna południowa używała tego obszaru jako pośredniej pozycji obronnej. Ze względu na to, że drużyna południowa miała do dyspozycji tylko kilka porządnych osłon, trudno jej było obronić bazę.
3. Centralna wioska używana przez drużyny jako linia frontu. W tym obszarze dawały sobie radę tylko pojazdy z dobrym pochyleniem działa. W drugim etapie bitwy, jeśli drużyna północna przejęła kontrolę nad skrzyżowaniem w obszarze południowo-wschodnim, pojazdy z drużyny południowej były narażone na ogień z trzech kierunków.
4. Obszar miejski był dobrym miejscem dla dobrze opancerzonych pojazdów. Z technicznego punku widzenia, ta część mapy była dobra do rozwijania ataków przez drużynę południową, ale utrata kontroli nad zachodnim przejazdem powodowała, że nie wszelkie sukcesy odniesione w mieście traciły na znaczeniu.
Wersja lewego przejazdu została dostosowana tak, aby odpowiadała obu drużynom. Dodaliśmy więcej osłon, które zapewnią podobne warunki w ataku. Zmieniliśmy też pozycje obronne drużyny południowej.
Centralna część mapy zapewni równe szanse wszystkim typom pojazdów, niezależnie od kątów nachylenia ich dział. Ulepszyliśmy również pozycje dla różnych typów pojazdów – łatwiej będzie zaobserwować manewry przeciwnika, jak również znaleźć osłonę i dobre pozycje do ostrzału z dystansu.
1. Wersja lewego przejazdu została dostosowana tak, aby odpowiadała obu drużynom. Dodaliśmy więcej osłon, które zapewnią podobne warunki w ataku. Zmieniliśmy też pozycje obronne drużyny południowej.
2. Centralna część mapy zapewni równe szanse wszystkim typom pojazdów, niezależnie od kątów nachylenia ich dział. Ulepszyliśmy również pozycje dla różnych typów pojazdów – łatwiej będzie zaobserwować manewry przeciwnika, jak również znaleźć osłonę i dobre pozycje do ostrzału z dystansu.
BRAKI W RÓWNOWAŻENIU
Drużyny rozpoczynające na południu miały problem z działaniem na lewej flance, ponieważ większość (a nie było ich wiele) miejsc osłonowych na ich drodze była niezbyt użyteczna, chyba że dysponowało się dużym kątem opuszczenia działa. Z kolei drużyna z północy miała ułatwione zadanie przy rozwijaniu tego skrzydła i ustanawianiu tam silnej linii obrony. Zapowiadało to nadchodzącą klęskę drużyny południowej.
Po tym, jak czołgi ciężkie i średnie północy uformowały flankę ich lekkie czołgi napierały dalej na południe, podczas gdy ich sojusznicy wyposażeni w silniejsze działa unieruchamiali pojazdy południa, gdy te próbowały przejść do kontrataku w centralnej części zachodniej flanki. Ostatecznie drużyna południowa gromadziła się w okolicy skrzyżowania i tam osiadała. Atakujący na pierwszej linii drużyny północnej parli nadal przed siebie, wspierani z drugiej linii przez niszczyciele czołgów. Gdy już opanowali południowy zachód, przechodzili do systematycznego niszczenia przeciwnika rozlokowanego w centrum i wzdłuż dróg na wschodniej flance. Natarcie trwało często do momentu opanowania przez północną drużynę znacznej części obszaru i zbliżenie się do przeciwnika.
Teoretycznie, miasteczko na wschodzie mogło stać się dobrym miejscem do zorganizowania ataku dla drużyny południowej. Rzadko jednak udawało im się tam dotrzeć po przegraniu starcia o zachodnią flankę. Niemniej jednak gdy im się to udawało, drużyna północna nie miała innego wyboru jak pasywna obrona.
ZMIANY
Mapa otrzymała bardziej zrównoważoną linię frontu i daje obu drużynom równe szanse natarcia na głównych kierunkach. W tej chwili dolina na zachodzie daje lepsze schronienie, dzięki czemu obie drużyny mają podobne szanse na przejęcie flanki. Drużyna rozpoczynająca na północy nadal może zdobyć strategiczne obszary blisko centrum flanki. Ale można ją teraz powstrzymać. Drużyna południowa może wykorzystać pozycje obronne w lewej dolnej części mapy, by udaremnić ataki przeciwników.
Bez względu na to, po której jesteście stronie, nie musicie już osiadać w bezpiecznych strefach i czekać na pomyłkę przeciwnika. Wykorzystajcie młyn do wspierania sojuszników w ich natarciu na terytorium przeciwnika.
Obie drużyny miały dużo problemów w centrum mapy, ale drużyna południowa miała odrobinę łatwiej dzięki kilku wygodnym punktom. Drużyna północna dysponowała tylko jednym dobrym punktem w centrum, co nie wystarczało do wyprowadzenia aktywnej ofensywy i pozostawiało ich odsłoniętych na ostrzał artylerii. Teraz ten obszar jest bardziej otwarty, co daje sporo możliwości zwiadowcom z obu drużyn.
Zmieniliśmy miejsca ukrycia tak, by zminimalizować wpływ kąta opuszczenia działa, co uczyniło je bardziej użytecznymi dla szerszej gamy pojazdów. Przenieśliśmy też kilka krzaków i drzew, co umożliwia wykrycie kierunków ostrzału, znalezienie schronienia i wygodnych punktów strzeleckich.
STAN BIEŻĄCY
Musimy jeszcze poprawić kilka elementów tak, by „Zatoka rybacka” była gotowa do opublikowania. W tej chwili centrum mapy daje możliwość prowadzenia ostrzału w głównych kierunkach: miasteczka na wschodzie i zachodniej flanki. Przejęcie nad nim kontroli może zmienić losy bitwy. jest to oczywiste, że obie drużyny będą koncentrowały tam swoje największe siły, co podważa sens równoważenia całej mapy.
Z tej pozycji drużyna północna miała czysty widok na otwarty obszar i mogła powstrzymać atak drużyny południowej w obszarze miejskim.
Nowa pozycja dla drużyny południowej (niższa baza). Pozwala ona szybkim pojazdom kontrować pojazdy przeciwnika na północnych obrzeżach.
Obszar, który dzielił strefę miejską na dwie części. Ataki obu drużyn bezpośrednio zależały od nich – aby napotkać przeciwnika w zwarciu, trzeba było przekroczyć ten otwarty obszar. Zazwyczaj północna drużyna miała przewagę po zajęciu pozycji na północnych obrzeżach.
Nowa pozycja dla drużyny południowej w zamierzeniu pozwalająca kontrolować obszar promienisty.
1. Z tej pozycji drużyna północna miała czysty widok na otwarty obszar i mogła powstrzymać atak drużyny południowej w obszarze miejskim.
2. Nowa pozycja dla drużyny południowej (niższa baza). Pozwala ona szybkim pojazdom kontrować pojazdy przeciwnika na północnych obrzeżach.
3. Obszar, który dzielił strefę miejską na dwie części. Ataki obu drużyn bezpośrednio zależały od nich – aby napotkać przeciwnika w zwarciu, trzeba było przekroczyć ten otwarty obszar. Zazwyczaj północna drużyna miała przewagę po zajęciu pozycji na północnych obrzeżach.
4. Nowa pozycja dla drużyny południowej w zamierzeniu pozwalająca kontrolować obszar promienisty.
BRAKI W RÓWNOWAŻENIU
Oprócz usprawnień graficznych staraliśmy się też poprawić brak balansu, który ułatwiał toczenie bitwy drużynie zaczynającej na północy mapy.
Drużyna rozpoczynająca na północy miała znaczącą przewagę w terenie zabudowanym, gdyż mogła zająć punkty ogniowe wzdłuż głównej drogi. Ten obniżony teren dawał im dobrą osłonę (dużo krzaków i obniżony teren). Mogli zatem niszczyć przeciwnika wchodzącego do miasta od południowego wschodu, zorganizować natarcie w kierunku miasta lub/oraz wspierać sojuszników już tam walczących – a wszystko to z minimalnym ryzykiem bycia dostrzeżonym z miasta. W rezultacie drużyna północna zazwyczaj przejmowała kontrolę nad środkową i górną częścią miasta, zamykając drużynę południową w uścisku i wygrywając.
ZMIANY
By wyrównać szanse na zwycięstwo, dodaliśmy nowe pozycje na wschodniej krawędzi miasta (na północ od głównej drogi). Jest dość bezużyteczna dla drużyny północnej. Może być za to niezwykle ważna dla czołgistów z południa, którzy zdołają przejąć nad nią kontrolę. Mogą zapobiec scenariuszowi opisanemu wyżej przez ostrzeliwanie przeciwnika rozlokowanego w obszarze A i rozrzuconego w głębi pola.
Aby jeszcze bardziej wzmocnić drużynę południową, zmodyfikowaliśmy również lokalizację oznaczoną „4”. Teraz można z niej ostrzeliwać czołgi zbliżające się z obszaru „3”.
Równina z hangarami leży teraz na tym samym poziomie, co reszta mapy, dając otwarte pole do prowadzenia ostrzału aż do centrum.
Wzgórza na krawędzi mapy, które pozwalają niszczycielom czołgów zapewnić wsparcie ogniowe sojusznikom
Wzgórza na krawędzi mapy, które pozwalają niszczycielom czołgów zapewnić wsparcie ogniowe sojusznikom
Nowy obszar pozwalający przejechać pomiędzy małymi hangarami a hangarem centralnym. Zmniejsza on czas potrzebny na zmianę skrzydła i zwiększa różnorodność działań.
Centralna część mapy z większą liczbą otwartych obszarów wystawionych na ostrzał.
Hałdy węgla, których mogą użyć zwiadowcy i czołgi średnie w swoich szybkich manewrach. Czołgi średnie powinny trzymać się za zwiadowcami i ostrzeliwać wszystko, co zostało wykryte.
Wzgórza na północ i na południe od prawego skrzydła zostały dodane, aby zapewnić kontrolę nad hałdami węgla. Te pozycje są dogodne dla niszczycieli czołgów.
Wzgórza na północ i na południe od prawego skrzydła zostały dodane, aby zapewnić kontrolę nad hałdami węgla. Te pozycje są dogodne dla niszczycieli czołgów.
Długa prosta aleja z gęstymi krzewami i praktycznie bez osłon. Biegnie wzdłuż dalekiej prawej krawędzi mapy i można jej użyć do przełamania przez oskrzydlenie.
1. Równina z hangarami leży teraz na tym samym poziomie, co reszta mapy, dając otwarte pole do prowadzenia ostrzału aż do centrum.
2. Wzgórza na krawędzi mapy, które pozwalają niszczycielom czołgów zapewnić wsparcie ogniowe sojusznikom
2. Wzgórza na krawędzi mapy, które pozwalają niszczycielom czołgów zapewnić wsparcie ogniowe sojusznikom
3. Nowy obszar pozwalający przejechać pomiędzy małymi hangarami a hangarem centralnym. Zmniejsza on czas potrzebny na zmianę skrzydła i zwiększa różnorodność działań.
4. Centralna część mapy z większą liczbą otwartych obszarów wystawionych na ostrzał.
5. Hałdy węgla, których mogą użyć zwiadowcy i czołgi średnie w swoich szybkich manewrach. Czołgi średnie powinny trzymać się za zwiadowcami i ostrzeliwać wszystko, co zostało wykryte.
6. Wzgórza na północ i na południe od prawego skrzydła zostały dodane, aby zapewnić kontrolę nad hałdami węgla. Te pozycje są dogodne dla niszczycieli czołgów.
6. Wzgórza na północ i na południe od prawego skrzydła zostały dodane, aby zapewnić kontrolę nad hałdami węgla. Te pozycje są dogodne dla niszczycieli czołgów.
7. Długa prosta aleja z gęstymi krzewami i praktycznie bez osłon. Biegnie wzdłuż dalekiej prawej krawędzi mapy i można jej użyć do przełamania przez oskrzydlenie.
BRAKI W RÓWNOWAŻENIU
Pilzno zdawało się być zbyt małe i dawało mało okazji taktycznych dla bezwieżowych niszczycieli czołgów i lekko opancerzonych pojazdów. Czołgi średnie trzymały się z dala od środka wschodniej flanki, bo nie było tam żadnego schronienia przed ostrzałem artyleryjskim. Flanka zachodnia miała zbyt wiele przestrzeni otwartej na przestrzał, co zniechęcało obie drużyny do nacierania/obrony na pewnych kierunkach i zamieniało bitwy w całkowity chaos. Gdy trafiło się w ten obszar, efektywnie oznaczało to utknięcie tam na dobre, bez możliwości wycofania się lub skoku na przód. Przechodząc w końcu do obszaru centralnego – nieomal wymuszał grę pasywną, bo niemożliwy do przejścia obecny tam hangar stanowił śmiertelną pułapkę dla tych, którzy ośmielili się go wyminąć.
ZMIANY
Odpowiadając na Wasze opinie, zwiększyliśmy mapę do 1x1 km, dodaliśmy punkty do osłony i zwiększyliśmy odległość między hangarami na lewej flance, usunęliśmy niektóre budynki w strefie neutralnej na środku i całkowicie przekonfigurowaliśmy wschodnią (prawą) flankę.
Te zmiany powinny sprawić, że gra stanie się bardziej różnorodna, a sama mapa będzie bardziej przyjazna dla wszystkich klas pojazdów.
